LAUREACI 2011

Główna Nagroda

WIT SZOSTAK

za powieść „Chochoły”

 

 

Z wykształcenia doktor filozofii, absolwent Papieskiej Akademii Teologicznej. Mieszka w Krakowie. Członek Towarzystwa Tischnerowskiego i miłośnik twórczości Tolkiena. Jest znawcą muzyki ludowej, od kilku lat zapisuje nuty ostatnich skrzypkow ludowych, gra na skrzypcach, gęślach i dudach.

Jako autor fantastyki debiutował w roku 1999 opowiadaniem Kłopoty z błaznem zamieszczonym w „Nowej Fantastyce”. Dotychczas ukazały się cztery jego książki: powieści Wichry Smoczogór (2003) i dziejące się kilka wieków wcześniej Poszarpane granie, oraz zbiór opowiadań Ględźby Ropucha, jak również Oberki do końca świata. Za obydwie powieści otrzymał nominacje do Nagrody im. Janusza A. Zajdla. Wichry Smoczogór dodatkowo wyróżnione zostały nagrodą Śląkfy. W roku 2008 otrzymał Nagrodę im. Janusza A. Zajdla za opowiadanie Miasto grobów. Uwertura opublikowane w antologii Księga strachu 2. Jego utwory inspirowane są często kulturą polskich gór.

Jak sam mówi, używa pseudonimu nie po to, by się ukrywać, lecz aby zasygnalizować, że rozgranicza różne dziedziny swoich zainteresowań, jako że pod swoim prawdziwym nazwiskiem publikuje teksty dotyczące filozofii.

 

Złote Wyróżnienie

JACEK DUKAJ

za powieść „Linia oporu”

 

 

Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował opowiadaniem Złota galera, opublikowanym w lutym 1990 w miesięczniku „Fantastyka”, napisanym gdy miał 16 lat. Kolejne jego opowiadania ukazywały się drukiem w magazynie literackim „Fenix” oraz „Nowa Fantastyka”. W 1997 r. wyszedł debiut książkowy Dukaja, powieść Xavras Wyżryn.

Teksty publicystyczne i recenzje Dukaja publikowane były w „Nowej Fantastyce”, „SFinksie”, „Miesięczniku”, „Framzecie”, „Fantomie”, „Feniksie” „Science Fiction”, „Super Fantastyka Powieść”, „Czasie Fantastyki”.

Opowiadania Dukaja przetłumaczone zostały na język angielski, niemiecki, rosyjski, czeski i węgierski. Złota Galera ukazała się w języku angielskim w antologii The Dedalus Book of Polish Fantasy, tłumaczona przez Wieśka Powagę. Ruch Generała oraz fragmenty Katedry zostały przetłumaczone na angielski przez Michaela Kandela, jednak jak na razie nie zostały wydane, poza fragmentami dostępnymi w Internecie.

6 grudnia 2007 ukazała się kolejna powieść Jacka Dukaja – Lód, Książka Roku 2007 w plebiscycie Wirtualnej Polski, książka jesieni 2007 w PPNW, nominowana do Angelusa, Nagrody im. Józefa Mackiewicza i Nagrody Literackiej NIKE 2008.

W marcu 2008 w Wydawnictwie Literackim ukazało się wznowienie zbioru opowiadań W kraju niewiernych w nowej szacie graficznej, w maju – Innych pieśni, w październiku – Czarnych oceanów.

W listopadzie 2009 r. wydano powieść Wroniec, której tło stanowi stan wojenny z 1981 r.

 

Srebrne Wyróżnienie

MAREK S. HUBERATH

za powieść „Vatran Auraio”

 

 

(pseudonim, ur. 24 kwietnia 1954) – krakowski fizyk oraz pisarz science fiction. Zajmuje się fizyką biologiczną i fizyką ciała stałego w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor habilitowany.

Jako autor fantastyki debiutował w roku 1987 opowiadaniem „Wrocieeś Sneogg, wiedziaam…”, które zwyciężyło w konkursie miesięcznika Fantastyka. W swoim dorobku ma wiele opowiadań (w tym Kara większa, Nagroda im. Janusza A. Zajdla 1991) oraz pięć powieści: Ostatni, którzy wyszli z raju (1996), Druga podobizna w alabastrze (1997 – Nagroda Zajdla), Gniazdo światów (1999 – Nagroda Zajdla, Śląkfa, Srebrny Glob), Miasta pod Skałą (2005) oraz Vatran Auraio (2011).

Marek S. Huberath trzykrotnie otrzymał Nagrodę im. Janusza A. Zajdla, ponadto pięciokrotnie był do niej nominowany. Jest honorowym członkiem Galicyjskiej Gildii Fanów Fantastyki.